Co leczymy Choroby kręgosłupa

Choroby kręgosłupa

Badania naukowe przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wskazują, że ponad 80% populacji cierpi na ból kręgosłupa, który jest również najczęstszą przyczyną urlopów chorobowych w pracy. Przy czym tylko w 10% przypadków bólu kręgosłupa jesteśmy w stanie określić jego przyczynę, pozostałe przypadki dotyczą tzw. niespecyficznych bólów krzyża.

Statystycznie na ból kręgosłupa najczęściej chorują ludzie obciążeni genetycznie, w których najbliższej rodzinie występują/występowały poważne choroby kręgosłupa lub znaczące wady postawy. Powodują one zaburzenie biomechaniki kręgosłupa i szybsze zmiany degeneracyjne dysków oraz powierzchni stawowych kręgosłupa. Innym ważnym czynnikiem ryzyka jest labilność emocjonalna, problemy materialne oraz narażenie na permanentny stres. Co ciekawe, również praca na zmiany ma duży wpływ na kondycję kręgosłupa. Jest ona przyczyną zaburzeń we właściwym odżywieniem krążków międzykręgowych, co przyspiesza zmiany zwyrodnieniowe dysków. Okazuje się, że palacze statystycznie częściej cierpią na ból kręgosłupa, co jest związane z gorszą kondycją fizyczną, uporczywym kaszlem, który jest urazogenny dla mięśni, ścięgien i więzadeł, zaburzeniami krążenia oraz właściwościami nikotyny, która powoduje zaburzenia w procesie powstawania tkanki bliznowatej. Wielogodzinna, siedząca praca oraz brak ruchu również przyspiesza choroby kręgosłupa znacznie obciążając mięśnie i powięzi, jak również dyski. 

Kieując się hasłem "lepiej zapobiegać niż leczyć" uważamy, że najlepiej zadbać o kręgosłup jeszcze zanim pojawią się poważne problemy bólowe, szczególnie jeśli należymy do jednej z grup obciążonych największym czynnikiem wystąpienia choroby kręgosłupa. Dlatego już teraz należy podjąć działanie i zadbać o kręgosłup. Najlepszą metodą zapobiegania bólowi pleców, oprócz konieczności stosowania prawidłowej higieny kręgosłupa w ciągu dnia (tutaj znajdziesz więcej informacji na ten temat), są regularne, dobrze skomponowane, ćwiczenia oraz masaże lecznicze, które wprowadzamy już w momencie wystąpienia napięciowych bólów pleców. Należy pamiętać, że dla kręgosłupa korzystniejsza jest codzienna 15-30  minutowa aktywność fizyczna (najrzadziej 3 razy w tygodniu) niż jeden, długi, ciężki trening w tygodniu.

Kiedy jednak pojawi się ostry ból kręgosłupa na skutek uszkodzenia dysku pierwsze działanie powinno obejmować zmniejszenie ostrego stanu zapalnego oraz bólu poprzez farmakoterapię (lub iniekcję dostawową jeśli zaleci lekarz) oraz odpoczynek, niedłuższy jednak niż 48 godz. Ważne jest żeby podjąć codzienną aktywność najwcześniej jak to możliwe. Po kilku dniach, kiedy ból zmaleje możemy rozpocząć działania lecznicze obejmujące rehabilitację zawierającą terapię manualną, ćwiczenia, trakcję, masaż leczniczy i inne metody.

Przyczyną bólu kręgosłupa może być dyskopatia lub inne zmiany zwyrodnieniowe dysków, subluskacja, zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych lub stawów żebrowo-poprzecznych oraz napięciowe zmiany w obrebie mięśni, dlatego przed podjęciem leczenia konieczna jest szczegółowa diagnostyka bowiem każda z tych zmian wymaga innego sposobu postępowania.

Leczenie zachowawcze bólów kręgosłupa obejmuje:

Ćwiczenia fizyczne – program ćwiczeń powinny być ułożony przez lekarza bądź rehabilitanta i zawierać ćwiczenia mięśni posturalnych, ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha, ćwiczenia rozciągające, wzmacniające czucie głębokie (propriocepcję) oraz ogólnokondycyjne. Istotne jest systematyczne wykonywanie ćwiczeń z dbałością o szczegóły.

Odpoczynek (leżenie w łóżku) – zmniejsza bół w związku z odciążeniem grawitacyjnym kręgosłupa. Jeszcze do niedawna zalecany przez lekarzy, w obecnej chwili stosowany tak krótko, jak to możliwe i tylko w wypadku radiculopatii, dyskopatii lub ostrego bólu kręgosłupa umiemożliwiającego codzienną aktywność. Badania wskazują, że zbyt długie leżenie, nie tylko nie leczy, ale wydłuża czas choroby. Unieruchomienie wiąże się z takimi powikłaniami jak: osłabienie ogólnej kondycji fizycznej, osłabienie mięśni, powikłania naczyniowe (zakrzepy) zaburzenia krążenia krwi i limfy (ryzyko obrzęków, dłuższy czas samoleczenia stanów zapalnych), obniżony nastrój.

Terapia manualna (manipulacje i mobilizacje kręgosłupa) – polegają na uruchomieniu tkanek miękkich oraz działaniach na powierzchniach stawowych położonych w zzmienionej okolicy kręgosłupa. Zmniejszają lub usuwają ból, czasami w ich wyniku może dojść do repozycji jądra miażdżystego, rozluźniają mięśnie okołokręgosłupowe. Stosuje się je razem z ćwiczeniami leczniczymi. Może je wykonywać tylko doświadczony lekarz lub rehabilitant.

Wyciąg szyjny lub lędźwiowy ( trakcja kręgosłupa) – polega na rozciągnięciu kręgosłupa, stwarzając więcej przestrzeni pomiędzy poszczególnymi elementami kręgosłupa. Siła oraz czas pociągania jest dobraną do masy ciała i rodzaju uszkodzenia. Zmniejszenie bólu wynika z odciążenia chorego dysku międzykręgowego. Techniki te można stosować wyłącznie na zlecenie i pod kontrolą lekarza, po rozważeniu możliwych przeciwwskazań.

Masaż leczniczy – pomocny szczególnie w niespecyficznych, przewlekłych bólach kręgosłupa o charakterze napięciowym. Odżywia, rozluźnia i rozciąga mięśnie kręgosłupa, wykazuje działanie przeciwbólowe.

Fizykoterapia (ultradźwięki, przezskórna stymulacja nerwów, diatermia, laseroterapia, elektroterapia, krioterapia) rozluźniają mięśnie oraz więzadła, wspomagając ich odżywienie i ułatwiają ich rozciąganie. Stosowane są jako metody uzupełniające dla terapii manualnej, masażu leczniczego i ćwiczeń rehabilitacyjnych.

Iniekcje (blokady) – zastrzyki z glikokortykosteoridów podawane bezpośrednio w okolicę, którą lekarz jest źródłem bólu. Wykazują działanie przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Iniekcje powinny być stosowane tylko w przypadku ostrego, uniemożliwiającego funkcjonowanie bólu kręgosłupa, nigdy jako jedyna metoda leczenia. Może je wykonywać jedynie doświadczony lekarz.

Leki (NLPZ) – stosuje się je w celu zmniejszenia bólu i umozliwienia rozpoczęcia rehabilitacji. Najczęściej stosowany paracetamol (przeciwbólowy) lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, które można kupić bez recepty. Należy je przyjmować najkrócej jak to możliwe i nie dłużej niż dwa tygodnie. Lekarz może zalecić również inne leki, np. rozluźniające mięśnie, opioidy, a nawet leki przeciwdepresyjne (niektóre z nich odgrywają ważną rolę w leczeniu długotrwałego bólu krzyża).

Terapia psychologiczna – przewlekły ból kręgosłupa powoduje pogorszenie nastroju a nawet stany depresyjne związane z e znacznym ograniczeniem sprawności jak również zmniejsza odporność na ból i znacznie podwyższa granicę odczuwania bólu. Powyższe objawy nasilają odczuwanie dolegliwości i zmniejszają szansę na powodzenie leczenia. W wielu przypadkach konsultacje psychologa (terapia behawioralna, psychoterapia, antydepresanty) są ważnym elementem leczenia.

Czytaj także

Opinie

Dodaj opinię!

Umów się na wizytę

Napisz

Zadzwoń

Rejestruj on-line


Opinie o Surya - fizjoterapia naturalnie

Kontakt

Gabinet Surya
ul. Szałasowa, 2 05-410 Józefów

Pokaż na mapie